Ola a todos:
Contareivos a pequena aventuriña da madrugada do luns para que vexades que se pode perder unha ocultación pola chorrada imprevista máis estúpida que podades pensar. Logo da descarga de adrenalina da ocultación da madrugada do domingo tiña todo preparado para observar as dúas posibles ocultacións da madrugada do luns.
A primeira ocultación era a eso das 23:44 TU e a estrela estaba moi baixa, a uns 12 ou 13º de altura no horizonte SW e case fora da banda de incertidumbre de 1 sigma. A outra era ás 02:50 TU coa estrela ben situada en altura, uns 35º, e dentro da banda de ocultación, aínda que a estrela estaba case no límite de brillo de Watec+telescopio.
Como tiña que ir a traballar á mañán seguinte, decidín sacrificar a primeira ocultación, que tiña unha probabilidade baixa e ir a pola segunda, durmindo unhas horas na primeira metade da noite. Así que puxen o despertador para as 01:00 TU (as 3 da mañán) e fun pronto para a cama.
Ás 3 levanteime e baixei a poñer a montura e tirar os cables de chicha e o coaxial para o sinal da cámara. E cando tiro da cinta da persiana da porta traseira para levantala vai e rompe a p..... persiana e queda abaixo de todo sen que a pudera levantar. E os cables non chegaban para sacalos pola ventana nin pola porta do garaxe. Así que, logo de estar un anaco con cara de parvo con sono decidín volver para a cama e cancelar a ocultación. Non fallou o telescopio, nin o tempo, nin perdín a ocultación por non atopar a estrela. Perdina por unha persiana.
Moralexa: sempre hai imprevistos cos que non se contan cando un vai a observar e cantas máis ganas ten un de observar, máis imprevistos hai.
Saúdos.
